Kafkas Cephesi’nin ardından Mustafa Kemal, Suriye Cephesi’nde bulunan 7. Orduda görevlendirildi. Bölgedeki Osmanlı askerî birliklerinin eksikliklerini fark ederek çalışmalara başladı. Ancak bu eksikliklere rağmen İngiliz ordusuna karşı saldırı hazırlıklarına başlayan Alman komutanı şiddetle eleştirdi. Hatta aralarındaki bu anlaşmazlık, Mustafa Kemal’e istifa etmeyi düşündürecek kadar ileri gitti.

İngilizlere karşı mücadele verilen cephede tek yetkili hâline geldikten sonra Suriye Cephesi’nde görevliyken  emrindeki orduları  kuzeye  çekerek Anadolu’nun savunulmasına öncelik vermesi, bu düşüncenin bir sonucudur. Kurtuluş Savaşı’nın lideri olarak ulusal sınırların tespitinde de Anadolu’yu merkez alan Atatürk’ün bu düşüncesi yurtseverliğinin, gerçekçi yaklaşımının ve akılcı davranmasının bir ürünüdür. Amacı, gerçek yurt olarak gördüğü Anadolu’nun savunulmasını sağlamaktı. Kafasında Anadolu sınırlarını belirlemiş olması, daha sonra Misakımillî kavramının ortaya çıkmasını sağlamıştır.

Atatürk’ün cephede görevi devam ederken Mondros Ateşkes Anlaşması imzalanmıştı. Osmanlı Devleti için savaş sona ermişti. Mondros Ateşkes Anlaşması’nın imzalanmasından bir gün sonra, Mustafa Kemal 31 Ekim 1918’de Yıldırım Orduları Grup Komutanlığı’na getirildi. Bu ordunun kaldırılması üzerine 13 Kasım 1918’de İstanbul’a gelip Harbiye Nezaretinde (Savunma Bakanlığı) göreve başladı.